حرف دل

احتمال اینکه کسی این وبلاگو بخونه خیلی کمه

شاید راحت تر میشه اینجا حرف زد

میگن غم مهمانه و نباید موقع ابتلا بهش همه رو خبر دار کرد

اما اخه من دارم از شدت غم بیمار میشم

دلم هزار تکه ست و منتظر روزی که رخت از این دنیا ببندم.. 

این روزها

لبخند زورکی روی لب

مهمانی رفتن های زورکی

اصلا حرف زدن زورکی

و حتی زنده بودن زورکی.. 

اتفاقهای ممتد زندگی من شدن.. 

حالم چطور میتونم دگرگون کنم.. 

چطور میشه گذشت اما نگذشت.. 

من دلم ایا چیز زیادی میخواد؟ 

غمگین نبودن.. 

چیشده؟

خدایا 

چیشده؟

انگار محبت درونم کم شده

بد بین شدم

دیگه ادما نمیتونم ساده تصور کنم

احساس میکنم پشت هر رفتار و حرفی شون ی دنیا تحلیله و ساده نیستن

من همونی ام ک سیلی ام میخورم میگفتم مهم نیست حالا چیشده ک چند ثانیه دیر جواب دادن ی دوست رو پر از دلیل و ابهام میبینم

ی کم سخته اینطوری بودن..

من خود ساده مو میخوام..

مقاومت تا ابد

وای خدای من

دوباره این روزها

خدایا چه میشود کرد ک تا ابد مقاوم شوم...

چه میشود کرد، ک ارام شوم

که تنها تو را داشته باشم

ک بفهمم دنیا 

ابزار من است نه هدفم...

خدایا ...

تناقض

دلتنگی هایم میگوید 

تردید نکن

با اولین ادمی ک میبینی انقدر حرف بزن تا دل گرفته ات باز شود

میگوید تمام موانع را رفع کن اما نگذار بغض گلویت را بگیرد و ضعف وجودت را

اما تجربه میگوید محتاط باش، محتاط محتاط، به هیچ کس نزدیک نشو، حرف نزن سکوت کن، ارام باش مهم نیست میگذرد، ادمها دیگرادم نیستن  گرگن اعتماد نکن...

و من ماندم و این تناقض...

عشق

کی بود در راه عشق آسودگی     

سر به سر درد است و خون آلودگی 

تا نسازی بر خود آسایش حرام 

کی توانی زد به راه عشق گام

با خدا زیباست این دنیا

گاه باید با عالمی جنگید تا صدای صلح تو را بشنوند.

گاه باید پیچیده گفت تا دل های ساده به وجد آیند.

گاه باید سخت ترین صحنه ها را ببینیم تا قدر زندگی را بدانیم.

گاه باید هرچه که هست را ، در درونت چال کنی تا عاقلت بخوانند.

گاه باید سکوت کنی تا خدایی ات دانند .

یادی از قرآن

من از قرآن تو ، درس زیادی نگرفتم چرا که مدام دنبال تعابیر امروزی تجدد مآبانه اش می گشتم، اما همان که فهمیدم در پس آوردن بسم الله الرحمن الرحیمت حکمتی داری و آن هم گوشزد کردن نهایت مهربانی ات است به این انسان ناسی، کافی است برای منی که محتاج کوچکترین محبت توام ، تا بگویم از یاد هایی که در روز های مه آلود زندگی ام مرا راه مینمایاند ... .